O książce: 1964 / Grigorij Aleksandrowicz Medyński urodził się w 1899 roku. W 1917 ukończył gimnazjum w Kałudze, a rok później rozpoczął pracę w ówczesnym nowo utworzony sowiecki aparat państwowy. Następnie uczył przez dziesięć lat. Swoje pierwsze opowiadanie opublikował w 1925 r. Pisarz tworzył książki publicystyczno-literackie, napisał powieść „Samstroj” i opowiadanie „Marya”, przy czym ustalono główny temat jego twórczości – temat komunistycznej edukacji. Znalazło to swój wyraz w książkach „Dziewiąte „A”, „Opowieść o młodości”, a ostatecznie ukształtowało się w opowiadaniu „Honor”. „Honor” zajmuje szczególne miejsce w twórczości G. A. Medynskiego. Ta książka mówi o wielu sprawach: o trudnościach życia i wychowania, o ludzkich błędach i zasadach naszego społeczeństwa, o dobru i złu i wielu innych. Nawiasem mówiąc, można zauważyć, że na podstawie pierwszej części opowiadania autor wraz z Zasłużonym Artystą V.N. Tokariewem napisał sztukę „Życie i zbrodnia Antona Szelestowa”, która z powodzeniem wystawiana jest w wielu teatrach w całym kraju. w kraju Historia „Honor” wywołała ogromny napływ listów czytelników. Zawierały nie tylko recenzje książki, każda była pouczającą historią życia, ludzkiego losu, wyznaniem i refleksją. Nie zawsze można było po prostu odpowiedzieć na te listy i podziękować za uwagę. Autor ingerował w losy swoich korespondentów i wspólnie z nimi rozwiązywał najtrudniejsze problemy życiowe. A te z nich, które miały ogromne znaczenie społeczne, znalazły odzwierciedlenie w książkach „Keeping Your Eyes Alive” i „Command Happiness”. Ta sama korespondencja stała się podstawą „Trudnej księgi” – książki o złożoności życia i o trudnej sztuce życia, o kształtowaniu się osobowości ludzkiej i o relacji człowieka ze zbiorowością i społeczeństwem, o błędach i zbrodniach ludzkich, o sposobach ich wykorzeniania i o wielu innych problemach – życiowych i moralnych, społecznych i osobistych, którego rozwiązaniem jest wychowanie nowego człowieka – budowniczego społeczeństwa komunistycznego.